Wit-Rusland…

In mei 2007 hopen wij weer voor 1½ maand, twee wit-russische kinderen te mogen verwelkomen. Op de website die ik onderhoud voor de stichting op Terschelling, verantwoordelijk voor deze uitwisselingen, staat een ‘Ter overdenking…’. Wellicht dat voor de ‘aanvraag’ voor mei, de stichting gescreend wordt, wat in Wit-Rusland wel te verwachten is… Hierom zal ik deze ( kritische ) pagina zolang verhuizen naar dit weblog, opdat deze geen belemmering kan zijn voor de Wit-Russische autoriteiten.

Ter overdenking…

Wat is nu de waarheid ? Hoeveel slachtoffers heeft de Tsjernobyl-ramp gekost ? Wanneer je zo over het web surft, zul je veel tegenstellingen tegenkomen. En natuurlijk zijn alle meningen gekleurd, óók die van bijvoorbeeld een organisatie als Greenpeace. Maar ik vind het opvallend hoe ik heen en weer wordt geslingerd tussen leugen & waarheid, ook op ‘hoog niveau’. Dat op de officiële site van de overheid terughoudend wordt geschreven over het precieze aantal slachtoffers is wellicht te verwachten. Maar ook een internationale organisatie als het Internationaal Atoomagentschap is erg mild in z ’n conclusies, terwijl ze bij hun links wél verwijzen naar bijvoorbeeld de site van National Geographic, waar toch weer een hele andere teneur heerst. De website van het meisje, dat op de motor het gebied bezoekt, maakte op mij veel indruk, maar wordt bij de IAEA afgedaan als ‘een hoax‘, nep dus. Men beweert geen mutaties bij dieren te hebben geconstateerd terwijl mutaties bij jonge kinderen niet direct aan het ongeluk met de kerncentrale kunnen worden gewijd. Foto ‘s ( ook op web ’s gelinkt aan de site van het IAEA ! ) laten wat anders zien. Of worden we ook hier op ’t verkeerde been gezet ? En door wie ? De anti-atoom lobby ? Feit blijft dat de bevolking van zuid-oost Belarus een veelal armoedig bestaan lijdt. En wat is armoede… ? Materialistisch gezien in onze ( rijke ) westerse ogen wel misschien. Maar wanneer ik kijk naar de warmte en de gastvrijheid die wij daar hebben genoten, denk ik dat wij hier, dáár nog wat van kunnen leren… En toch, die gelatenheid bij de mensen, het gebrek aan initiatief. Of ’t nu gaat om onderhoud aan huis en erf of in de uitoefening van je werk. Misschien een overblijfsel van een communistisch systeem, waarin toch alles naar de staat ging en ieder z ‘n, kleine, deel ontving ? En wat is nu eigenlijk de grootste ramp voor de bevolking van Wit-Rusland ? De ramp met de kerncentrale, jarenlang ’n slecht werkend politiek systeem, het huidige beleid ? De wodka is niet voor niks zo goedkoop… Maar goed, nu krijgt u mijn mening en ik zou zeggen vorm ‘m zelf...