Stel je voor: je bent marsman ( of van Pluto, of om ’t even welke planeet ) en je kijkt door je telescoop naar de Aarde. Of je vliegt er toevallig langs… en je ziet horden mensen met vreemde uitdossingen die met een gemaakte grijns achter elkaar door de dorpsstraat trekken. Dan krijg je (als marsman, of plutoman of wat voor man dan ook…) toch wel ’n vreemde indruk van deze planeet. Waarschijnlijk geef je gas en vliegt zo snel mogelijk verder, liever zónder verslag uit te brengen aan het thuisfront (de mars-basis of pluto-traffic control of whatever), om te kijken of er geen intelligenter leven in het universum bestaat.
Kijk, die mensen met hun verkleedkleren (wij hebben thuis ook ’n verkleedkist voor de kinderen) daar kan ik nog inkomen. Ik zal er niet snel aan mee doen, maar ik kan me er nog iets bij voorstellen, qua traditie enzo. Tenslotte vieren we hier ook één maal per jaar sundrum, om de boze geesten uit huis te verdrijven. Maar die lui die in ’t dagelijks leven gerespecteerd middenstander of ambtenaar zijn en een zich keer per jaar tot prins Ernst de vierde laten kiezen (of Prins Bobbie de zesde…), nee daar wil ik me graag verre van houden… Laat ik ’t zo zeggen; ik heb er niets mee.Al was ’t alleen maar om die stompzinnige muts en de maillot.
alaaf…
Opgeslagen onder oar...
’t benne zotten… en hun lever is weer een stukje verder naar de klote…
Mailot? Mailot!? Geen prins die hier een mailot draagt hoor…