11 10 november is de dag
dat m’n lichtje, dat m’n lichtje…
11 november ís de dag,
dat m’n lichtje brahanden mag.
Eens in de zoveel jaar komt dat voor. Dat 11 november op ’n zondag valt. Lijkt mij persoonlijk een uitkomst, tenslotte gaat het hier allebei om heiligen, maar goed. Ik ben al helemaal niet van de h Heer, dus laat ik me daar over stilhouden. Vanavond gaan de (basisschool) kinderen van het eiland in elk geval, met ’n lampion en ’n versje, langs de huizen voor snoep. Niks geen amerikaanse naäperij halloween hier, gewoon een stukje cultuur van het noorden. En net als wij hier geen carnaval zouden moeten vieren, horen ze in het zuiden ook niet met ’n lampion te lopen. Zo. (daar zal wel weer commentaar op komen…) Wat wél van de laatste jaren is, is dat de kinderen van Mêslan ‘s, verkleed gaan. Als was ’t een kinderversie van ons ‘sundrûm-feest‘ ( ’n stelletje heidenen zijn ’t hier ). Nee, aan een winderige voordeur, luisteren we naar een 5 minuten durend ‘mêslander’ liedsje en stoppen de bêrne daarna vol met snoep. Probeer vooral niet gezond te doen, met in vrolijk crêpepapier verpakte mandarijnen. Een sjacharijnig chagrijnig “wééér ’n mandarijn”, is dan uw deel.
Ze zullen dit jaar wel bananen krijgen…
De snoep. al dan niet kleurstoffen-vrij, licht klaar.
Laat de ukken maar komen. (en als ze effe doorzingen krijgen ze een snoepie extra :) )
Heerlijk, ik heb er ook goede herinneringen aan in Groningen en Delfzijl. Zodra het ging schemeren lichtje aan, dan doorgaan tot je plastic zak vol was.
Naderhand moest ik van mijn moeder alles zo snel mogelijk opeten. (Behalve ’s nachts natuurlijk) Beter een week goed tandenpoetsen dan een jaar lang structureel gebitsvernieling….. En inderdaad, de mandarijnen gingen meteen de fruitschaal op en kwamen een week later pas aan bod.
Wij, hier in A’dam, lopen ook met een lampion. Is dat al misplaatst qua coördinaten of zijn we nog noordelijk genoeg?
Hoe dan ook, het gezang komt uit de tenen, overal doemen groepjes kinderen op in de kleine straatjes, over en weer worden goede-vangst-adresjes uitgewisseld, de visboer heeft een accordionist ingehuurd en bij de Italiaan krijgen de ouders een glaasje glühwein. Mijn eerste St. Maarten is me uitermate goed bevallen.
En dit liedje ving ik op bij een stelletje tieners die ook nog met een lampion op pad waren:
12 november is de dag,
dat de tandarts dat de tandarts,
12 november is de dag,
dat de tandarts boren mag.
Ik kom uit een deel van Nederland waar ze niet aan st. Maarten deden. Jammer eigenlijk, tis toch een leuke traditie (en weer een excuus om je tanden lekker kapot te maken op snoep…)
Hier in ons dorp word St. Maarten niet echt gevierd volgens mij
Het is niet te geloven, ik snoep klaar, lichtje klaar, helemaal niemand gezien gisteravond..!
hier ook geen kind gezien ! ja, Peuter, dan. zelf ook nooit langs de deur geweest voor snoepies, wel voor guldens… met m’n rapport. zet ook veel meer zoden aan de dijk ; )
Van die bananen hebben jullie toch genoeg.