morgenstond…

Het besef van tijd en plaats dringt slechts langzaam door, tot mijn warrige gedachten. Overblijfselen van een dromerige remslaap. Hol geklots, een grutto in de verte. Kabbelend water tegen houten huidgangen. Ik kom overeind en spiek onder het tentdoek door. De zon doet z’n best tegen een blauw zwerk. Twee roodbonte herkauwers staan in de luwte van een windmotor. Het riet wuift me sloom toe.
Na ’n glas grapefruitsap, rol ik slaapzak en matje op. De tent wordt teruggeslagen over de giek. Het gedeukte aluminium camping-keteltje, aan de onderkant zwart van jarenlang gebruik, gaat op ’t vuur. Twee forse eetlepels Buisman’s koffie verkeerd in een mok. Op het achterdekje de overblijfselen van gisteravond: ’n staartje GlenTalloch in ’n klein duralexglaasje en een tandenborstel. Zo hektisch als ons leven van de afgelopen tijd, zo overzichtelijk is het hier; eten, varen, slapen. Zo eenvoudig kan ’t zijn…