Lokatie: (bus)station Groningen.
Hij: lang ( en dan bedoel ik écht lang) haar, blote voeten in sandalen… op fiets.
Zij: ietwat mollig maar mét dreads en major backpack…
… een innige gepassioneerde, lange tongzoen…
En ’t enige waar ik aan moest kon denken,
was: ’t Twijde Perron.
Van Ede.
Staal…
Zeekraai.org 
……om van te kwijlen inderdaad.
Voorwaarts met Ede in de top 2000.
Heel onbekend hier in het zuiden, toch wel jammer…
Maar jullie hebben Gé. En die leeft zelfs nog…
Mooi.
Net als dees.
Maar dat komt eigenlijk omdat mijn (stief)vader (familie van en vernoemd nr Ede) dat ook vindt ( :
Mooi dialect… ;-)
Exotisch…
Dat dialect spreek ik niet…
Wow, prachtige tekst.
Mijn Groniger hart (toch 17 jaar gewoond in de provincie) maakt een sprongetje. Dit weekend ook week veel gehoord en bijna (per ongeluk) gesproken.
Da ’s mooi, jaah…