koud…

koud voor de kerk
koud ín de kerk
koud in de kist

en m’n hart
werd nog kouder,
toen ik keek naar ’n gebroken man
en een wankelende puber

de enige warmte
kwam van de grote steun belangstelling
voor een afscheidsdienst
vol goedbedoelde cliché ‘s
en open deuren…

en de zegen kwam
natuurlijk
zoals altijd in een godshuis
maar hoe
kun je nog
geloven
in wat dan ook
als je denkt
aan alle onrechtvaardigheid
die ligt besloten
in dit sterven
en de keuzes van een God
aan alle onrechtvaardigheid
die ligt besloten
in het leven…

life dead suck’s