Eergisteren liep Anders wat. Rond IJlst. Gisteren liep ik wad. Van Holwerd naar Ameland om precies te zijn. Met 55 mopperende pubers, stapten we onderaan de dijk in 30 cm zuigende prut. Door wat dreigende onweerswolken was het nog even onzeker of we naar de overkant zouden. Maar uiteindelijk konden we na 2 kilometer ploeteren, haaks op de dijk richting Ameland. Het is mij overigens onduidelijk waarom deze eerste twee kilometer niet gewoon over de Waddendijk afgelegd kunnen worden om dan pas het Wad op te gaan. Maar daar zullen de wadloopgidsen wel hun redenen voor hebben. Hier werd de ondergrond harder en het gemopper stopte. De eerste geul die moest worden overgestoken, maakte er een andere groep van. Wadend met rugzak boven het hoofd leek het gelijk een serieuze aangelegenheid. De kleinsten onder ons hadden zelfs even geen grond onder de voeten. Verder ging het, over slik, hard zand en schelpenbanken. De gids had nog niet eerder zoveel lepelaars tijdens een overtocht gezien. We kwamen langs mosselpercelen en drooggevallen betonning. Af en toe wat gegil om een krab of een onverwachte uitglijder. Nog een geul. Wéér modder. En toen kwam de zon door. En was er weer vaste grond onder de voeten. Het laatste stuk op Ameland, naar de kampeerboerderij, was het zwaarste. Hier werd er (af)gespoeld, gewassen en opgedroogd. De cappuccino met appelpunt wachtte op het terras van het Nescafé. En drieënhalf uur is helemaal geen slechte tijd…
Zeekraai.org 
Volgens mij doen ze dat expres, dat eerste stuk door de drek. Is iedereen gelijk van de smetvrees af.
Lijkt me enig om zoiets eens te doen.
Heb ik ook ooit als puber gedaan, naar de Engelsmanplaat. Ook wat mopperend vanwege de drek. Vooral achteraf was het best leuk. Ik geloof niet dat ik toen veel oog had voor vogels etc. Jammer.
Je tijd is geweldig, doe ik je niet na… ;-)
3½ uur is redelijk gemiddeld geloof ik. Naar Schier (vanaf de vaste wal) is wel 18 km, 8 km meer als naar Ameland. Dus dat valt niet te vergelijken…
Achter in de tuin met een biertje…
Ik ben op mijn groep 8 kamp naar het Verdronken land van Saefthinge geweest, daar lijkt dit verhaal wel wat op. Dat is alleen op Zeeuws-Vlaanderen, 400 kilometer verderop.
55 tegenstribbelende pubers en toch er vol voor gaan. Wat een macht heb jij!
zou niets voor mij zijn.
Ik ben gek op derrie. Ik ga dat ook eens doen :-)
i Sverige ?
Het klinkt als een prachtig avontuur.
Oeh, ja, Wadlopen, dee’k vroeger ook wel eens. Spannend met dat opkomend water en die vieze dikke pieren tussen je tenen, griezelige krabbebeestjes en stinkerig slik. Maar toch super, supermooi altijd, over de zeebodem wandelen.
Knappe prestatie (vooral na je weekend ziekzijn)! Maar eh… er varen toch ook boten?
Sjongejonge. Knap. Ja ik weet dat het zwaar is want ik heb het zelf ook gedaan. Maar deed er langer over. Wat mooi zeg, al die lepelaars.
Ooit hoorde ik een verhaal van een gids dat een moeder persé mee wilde met haar kind ter bescherming. Maar dat juist moeder zo diep wegzakte in de prut dat er hulptroepen bij geroepen werden tot grote ergernis van haar dochtertje.
Ik had trouwens wel een nobeltje nodig om weer bij te komen. ;-)
geen grond onder de voeten? hoe bedoel je? moest er gezwommen worden?!!
Gek eigenlijk dat ik nog nooit aan die kant van Nederland ben geweest.
wat een mooi plaatje staat er bij
Men zou mij er goed voor moeten betalen om jou dat na te doen. Chapeau!
Vandaag met @piependeelsje dezelfde route gedaan. Het water stond hoog dus maar kleine stukken ‘droog’ gelopen. Die eerste 2 km polderdrek is omdat je weer vanaf de boot bij de auto’s moet uitkomen. Het vervelendste stuk, zeker als je op de groep moet wachten en al stilstaand naar de zeebodem wordt gezogen. Verder een prachtige tocht; voor mij goed te doen overigens.