op ‘e fyts (vervolg)…

Strikt gezien heeft u nog recht op het vervolg van de fietstocht door Friesland slash Overijssel. Nou goed… voor die 5 reaguurders dan:

Het schelpenpad brengt me in de Brandemeer. Een veengebied van SBB. Ik stop even bij het oude veensluisje, eigenlijk alleen een bassin zonder sluiswanden, met aan weerszijden sluisdeuren. De sloten hier zijn prachtig. Zwanenbloem, dotters, kattestaart, wilgenroosje, pijlkruid, lisdodden en ik zie ook weer ‘ns egelskop. Verderop is een voormalig boothuis ingericht als ‘bezoekersschuur’. Er zitten wel twintig zwaluwnesten en ze vliegen in en uit. De vogelkijkhut sla ik over en langs de Jonkersvaart fiets ik de Rottige Meenthe in (drie buizerds). Bij de driewegsluis is de brug open en kijk ik op m’n gemak even rond. Conclusie: leuke plek, alleen jammer van de uitspanning in het midden en de nieuw aangelegde haven. Maar goed, er moet natuurlijk wel verdient worden… Een half uurtje later zit ik op ’t terras van café de Kolk in Ossenzijl aan een koffie verkeerd met appelpunt. Ik bel mijn slaapadres, bij mensen die voorheen een aantal keer bij ons op Terschelling hebben overnacht. Daar zie ik nog ’n stukje van de Tour en praten we gezellig bij. Vooral Jan kan boeiend vertellen over de tijd dat ze nog in de Ribben, riet sneden. De 6 hectare zijn nog altijd in de familie; zoonlief heeft het stokje overgenomen en is daarnaast tevens rietdekker. ’s Avonds doe ik een hapje in ’t dorp  bij eetcafé de Kolk. Het eten is goed en staat binnen ’n mum van tijd voor m’n neus. In mijn moleskine-agenda schrijf en teken ik met tussenpozen de belevenissen van de dag. Zouden ze denken dat ik ’n culinair recensent ben, want ze zijn overvriendelijk , rete-snel en vragen me om de haverklap of het me aan niets ontbreekt… Dan nog ’n borrel bij de familie beneden. Jan verteld over de aanvaringen met SBB, de flora en fauna en het harde leven in de Ribben. Als ik naar bed ga begint het te regenen.

En dat doet het de volgende ochtend nog en niet zo zuinig ook. Na een ontbijtje neem ik afscheid van de familie Visser en ga ik naar het bezoekerscentrum van SBB. Als ik ’t hele winkeltje en alle panelen en filmpjes wel bekeken heb regent ’t nog aldoor. Een blik op de buienradar achter de kassa maakt ook niet echt vrolijker en ik besluit maar gewoon te gaan. Het leek iets lichter te worden, maar net Ossenzijl uit breekt er een wolk recht boven me. Natter dan nat kan toch niet, dus ik ga maar gewoon door. Kalenberg is pittoresk en het pad gaat over kleine bruggetjes langs mooie huizen. Bij het gehucht Nederland is m’n broek alweer droog gewaaid en via Wetering rijd ik naar Dwarsgracht. Mooi hoor, hier zou ik wel willen wonen… De huizen aan de westkant zijn niet met de auto te bereiken en de bewoners lopen allemaal met ’n kruiwagen. Giethoorn is ’n echte touristtrap. Zelfs op ’n dag als vandaag, lopen er groepen Japanners langs de gracht. Ze zetten elkaar allemaal op de foto… Als de lucht weer pikzwart wordt, vlucht ik café de Fanfare in voor ’n bak koffie. Hier is destijds de film van Bert Haanstra voor een groot deel opgenomen. Dan is ’t brugje op, brugje af door Giethoorn. Langs de punterwerf van Schreur en vervolgens het dorp uit en dwars door het weiland naar Wanneperveen. Langs de Kierser Wijde (twee buizerds) kom ik bij Meppel. Daar is ’t nog even een gedoe om de kortste weg te vinden naar de Reeststouwe, waar ik onder spoor en snelweg door wil. Bedrijven-terreinen, industrie en bizar aangelegde woonwijken proberen mij van m’n weg af te brengen. Maar uiteindelijk kom ik toch uit waar ik wilde. Door het Reestdal (negen ooievaren) gaat het nu via Lankhorst, IJhorst, Bloemberg, Fort, Drogt en Bazuin naar  Zuidwolde. Ik begin m’n kont te voelen en ruik de stal. Met andere woorden; er wordt nog maar zelden gestopt voor een foto en drinken doen we al fietsend. Ik kruis de provinciale weg waar ’t eigenlijk niet mag en over de onverharde Slagendijk snij ik een flink stuk af. Het zand is op sommige stukken wel zo mul, dat er even gelopen moet worden, maar eigenlijk is dat wel even lekker. En zo fiets ik rond ’n uur of zes het erf op van onze vakantieruilwoning. Tijd voor ’n biertje en het zwembad !