Vroeger was ik gek van Hall & Oates. Nou… eigenlijk m’n vriendinnetje van toen. Dus. Ik ook.
Zoals een ander vroeger van de Dolly Dots hield. Doe Zeg maar..
Onlangs vond ik op het Wereld Wijde Web de site: Live from Daryl’s House. ’n Soort van ‘Amerikaanse Twee Meter Sessies’, zeg maar. En nu kijk ik regelmatig ’n aflevering of ’n paar versjes. De laatste aflevering was met Diana Birch. Een singer-songwritster waar ik nog nooit van gehoord had. Ik heb met plezier de hele aflevering gekeken. Natuurlijk is het Amerikaans en zogenaamd heel spontaan opgenomen, neemt niet weg dat het heerlijk kijken en luisteren is, naar mensen die met veel plezier muziek maken. De catering scènes kunnen gemakkelijk gefastforeward worden en Daryl doet af en toe een beetje eng, maar de geluidskwaliteit is prima. Dus met het sennheisertje op ’t hoofd ben je zo weer ’n uurtje verder…
#weerlaatopbed
Zeekraai.org 
Ik heb hem even geparkeerd…
Ze kiekt dr wel een bietje roar bie. Beetje te soft ook pour moi.
ze doen ook the Doors
daryl doet af en toe inderdaad een beetje eng. en ik was nog niet helemaal overtuigd door missy birch..
Die saxofonist vind ik cool, doet me ook een beetje denken aan Sesamstraat!
da’s wel jouw tiep, toch ? #categorieouwehippies
hall & oats!!! Super jeugdsentiment! Luister het stiekem nog wel eens!
Of als er een nummer langskomt, toch ff de radio wat harder!!
(poes heeft geen ander adres, dachten we eerst wel maar hij leeft op muisjes etc. hij is gewoon een echte zwerver)
Heerlijk americaans!! Hou ik wel van!
Twee meter sessies.
Heb alle muziek geloof ik.
Is gaaf!
Niet alles, maar toch.
Hall and Oates hebben mooie nummers gemaakt, het leuke van internet is dat je dit soort dingen terug kan vinden.
Iets anders, Anders: de inschrijving van de Fjoertoer is vannacht begonnen, heb me toch maar weer ingeschreven voor de halve… nu jullie nog??
done !
btw; krabbel je/jullie nieuwe emailadres ff naar mij… ( op mijn email, die heb je vast nog wel ergens in ut archief )