Vanavond hadden we ’n lekker toetje. Appeltaart ( natuurlijk zelfgebakken ) met o.a. cranberries, hoe kan ’t ook anders hier én nassi-peer. Bolletje stracciatella-roomijs ernaast ( taart = warm ) en ’n zwart Senseootje… Moest even denken aan ’n toetje dat ’n jaar of 10 terug in ons eigen eethuis op de kaart hadden. Suikerbroodwentelteefjes met kaneelijs & geslagen room. Ook niet helemaal ons eigen idee, eerlijk is eerlijk. We hadden ‘gewone’ wentelteefjes op de ( lunch ) kaart en ’n gast zei : ” die moet je ‘ns van suikerbrood maken “. Zo gezegd, zo gedaan, maar dan wel ’n beetje ‘anders’ en op de dessert-kaart… Komt Tineke Beishuizen op ’n beste dag in de zaak. Voor diegenen die nu denken ” wie de neuk is Tineke Beishuizen ? “, dat was een (culinair) redactrice van de Libelle. Of de Margriet, daar wil ik afwezen. Gezellig hoor, daar niet van. Was ook erg tevreden, tenminste dat zei ze, dus dat geloof ik dan, als goedgelovige middenstander. Drie weken later in de Libelle ( of de Margriet, daar wil ik afwezen ): een héérlijk recept voor, u raadt ’t al, ‘suikerbroodwentelteefjes met kaneelijs & slagroom’! Prima hoor, maar nergens even een verwijzing naar Eethuis Anders…
O.k. wij hadden ’t ook weer van een klant, maar toch…
Is dat niet gewoon iets uit “Grootmoeders tijd” ?