Langzaam glijdt het riet voorbij. Er is bijna geen wind. ’t Enige dat ik hoor, is het geluid van de peddels. Waterkippen scharrelen met kuikens tussen de beschoeïng. In de Riper Feart wordt ik voorbijgelopen door een sloep. Man aan het roer, vrouw achterstevoren met de neus in de zon. Kussentjes, kleding en Mepal serviesgoed voldoen allen aan de maritieme look. Waarschijnlijk draagt ze ook ’n string met ’n ankertje… De zon brandt en ik sleep m ’n pet door ’t water voor ik weer opzet. In het haventje van Jutrijp schildert een man z ’n boot. Lijkt me niet goed met die hitte, de verf droogt te snel op het hete staal. Met de boerenzakdoek om z’n hoofd doet ‘ie denken aan Willy Nelson. Ik kano door de Soalsleat naar de Modderige Ryd, op zoek naar ’n plekje om te pauzeren. ’n Buizerd cirkelt op de termiek, hoog in de lucht. Na krentebol, citroenlimonade en het strekken van de benen gaat het voor de wind terug. Weer onder de brug in de Ripewei door. Achter me zwelt het geluid van een dikke buitenboordmotor aan. Als ik omkijk is het blauwe bootje al vlak bij me. Met ’n extra bochtje scheren de jongelui vlak langs de kano. Met moeite houd ik ‘m recht, niet op de aanval bedacht. Als ik van de schrik verbazing bekomen ben zijn ze alweer de bocht om, de familie meerkoet in heftige zeegang achterlatend. Lachen, met die jongens… Verderop vliegen twee bruine kiekendieven laag boven het riet. Het mannetje ondergaat de partnertest. Hij slaagt. Bij de brug in de Iendrachtswei zie ik de jongens weer. Staand in de boot, zwaaiend met bierflessen. Ik houd maar even in. Door de Eegracht vaar ik in de schaduw. Er heerst een serene rust in ’t dorp de stad. Bij de brug is het een drukte van belang. Van beide kanten stomen huurboten met alle fenders overboord, zeiljachten waarvan je denkt ‘wat doet dat hier op binnenwater ?’ en allerhande vaartuigen op naar de Geeuw of de Wijde Wymmerts. De brugwachter heeft ’t maar druk met z’n klompje. Ook de schipper van de Tagelus heeft al z’n aandacht bij de brugpassage en ziet niet dat er iemand in ’n lage witte kajak naar ‘m zwaait…
kayak…
Opgeslagen onder natoer en miljeu, oar...
Werd helemaal kalm en ontspannen van deze kanotocht, maar het einde van het verhaal…. cliffhanger. En? Overvaren?
Daar is de schipper van de Tagelus nog wekenlang van onderste boven denk ik. Wij zijn dit weekend in Heeg, mocht je nog een stukje willen kanoen.
Heeg, Heeg… IJlst ! Dáár staat
het bierde koffie klaar…zeg je nou dat gerard je niet zag? #wateenmuts ; )
Die Gerhard, jou over het hoofd zien, dan was het daar wel erg druk…
Mooi geschreven! De rust werd wel even flink verstoord door die gasten. Maar ook dat hoort erbij. Het lijkt mij heerlijk zo op het water.
Prachtig, ik kreeg zin in varen!
Ik heb ook nog even gezwaaid. Ik zat in die lichtblauwe kajak. Tussen het riet.
zó ver was ik nu ook weer niet… #depotten
Uit mijn geboortejaar
Voor jou
Omdat ik daar bij het bovenstaande aan moest denken
Mooi tochtje…
Ik ben nog helemaal hoteldebotel van die string met dat ankertje.
helemaal met Laurent eens
Oh! Kanoën en een krentebol. Dat wil ik ook. Die kano kan ik zelf regelen, stuur jij me ff een krentebol op? Met een plak oude kaas, graag :-D
Hé Leontine… waar was je al die tijd ?
Twitter ook aan de wilgen gehangen ?
#goedidee ; )
Maar dáár was ik zelf ook niet.
Ik was in IJlst. Niet verder dan de molen, maar toch.